Mimo dynamicznego rozwoju w ostatnich latach obiektywnych metod diagnostycznych (RM, fRM, TC, USG, EEG) oraz różnorodnych metod terapeutycznych określenie rodzaju i jakości zaburzeń oraz deficytów neurorozwojowych jest zadaniem trudnym. Wieloaspektowo złożona jest także interpretacja obserwowanych u dziecka objawów. Składają się na nią czynniki wrodzone, rozwojowe i środowiskowe. Dziecko przechodzi przy tym przez poszczególne fazy rozwoju odruchowego, które są ściśle powiązane z procesami dojrzewania w ośrodkowym układzie nerwowym (o.u.n.). W diagnostyce SI ocenie, głównie jakościowej, podlegają tylko te reakcje, które mają istotną wartość diagnostyczną w aspekcie dojrzałości kontroli posturalnej i równoważnej. W artykule omówiono znaczenie odruchów neurologicznych w integracji sensorycznej w kontekście zarówno normatywnego, jak i zaburzonego ich rozwoju.
Z artykułu dowiesz się:
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
