nauczyciel specjalista

Urlop wypoczynkowy wychowawcy klasy, nauczyciela i specjalisty

Urlop wypoczynkowy wychowawcy klasy, nauczyciela i specjalisty

Zagadnienia dotyczące udzielania i korzystania z urlopu wypoczynkowego nauczycieli budzą wiele wątpliwości. Z jednej strony nauczyciele korzystają z urlopu zgodnie z zasadami określonymi w Karcie Nauczyciela, z drugiej jednak – często trzeba odwoływać się do przepisów Kodeksu pracy. W tym artykule autorki szczegółowo omawiają wszystkie zagadnienia dotyczące urlopu wypoczynkowego wychowawcy klasy. Co jednak ważne – artykuł odnosi się w istocie do wszystkich nauczycieli. Omówiono w nim również kwestie dotyczące urlopów nauczycieli zatrudnionych w szkołach nieferyjnych.

Każdy nauczyciel w szkole, w której organizacji pracy przewidziano ferie szkolne, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze odpowiadającym okresowi trwania ferii zimowych i letnich. W szkołach feryjnych urlop nie jest zależny od okresu ani wymiaru zatrudnienia (art. 64 ust. 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela). Oznacza to, że nawet pracując na ułamek etatu nauczyciel korzysta z urlopu w tym samym wymiarze co nauczyciel pracujący na pełen etat. W ramach urlopu wypoczynkowego nauczyciel ma prawo do nieprzerwanego co najmniej czterotygodniowego urlopu wypoczynkowego (art. 64 ust. 4 Karty Nauczyciela). W praktyce, gdy dyrektor szkoły będzie chciał wezwać nauczyciela do pracy w czasie ferii, będzie musiał pamiętać o zapewnieniu takiego nieprzerwanego odpoczynku (o pracy w ferie piszemy w dalszej części tekstu). W praktyce nauczyciel może korzystać z urlopu od dnia następującego po zakończeniu zajęć, przez cały lipiec i sierpień. Co ważne, urlop (w szkole feryjnej) obejmuje dni kalendarzowe, a nie robocze, tzn. obejmuje także soboty, niedzielę, święta, dni ustawowo wolne od pracy. Nauczycielom zatrudnionym w szkołach feryjnych nie przysługuje tzw. urlop dla żądanie. 
Nauczyciel zatrudniony w placówce nieferyjnej korzysta z prawa do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 35 dni roboczych w czasie ustalonym w planie urlopów (art. 64 ust. 3 Karty Nauczyciela). Taki sam wymiar urlopu przysługuje dyrektorowi i wicedyrektorowi szkoły oraz nauczycielowi pełniącemu inne stanowisko kierownicze w szkole, a także nauczycielowi, który przez okres co najmniej 10 miesięcy pełni obowiązki kierownicze w zastępstwie nauczyciela, któremu powierzono stanowisko kierownicze (art. 64 ust. 2a Karty Nauczyciela). W placówce nieferyjnej, urlop na wniosek nauczyciela może zostać podzielony na części, ale z zachowaniem zasady, że co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych (art. 162 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy). Osoby te mają także prawo do urlopu na żądanie w wymiarze 4 dni (art. 2722 Kodeksu pracy). Dotyczy to również tych, którzy korzystają z urlopu wypoczynkowego określonego dla nauczyciela szkoły, w której nie O urlopie tym piszemy w dalszej części tekstu.  Urlop wypoczynkowy nauczycieli placówek nieferyjnych oraz kadry kierowniczej szkół feryjnych rozliczany jest odrębnie za każdy rok kalendarzowy (a nie szkolny).

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Kiedy i w jakim wymiarze z urlopu korzystają nauczyciele zatrudnieni w szkołach nieferyjnych?
  • Czy wymiar zatrudnienia ma wpływ na wymiar urlopu wypoczynkowego?
  • Czy to prawda, że nauczyciel ma prawo do 56 dni urlopu rocznie?
  • Którym nauczycielom przysługuje urlop w wymiarze 35 dni rocznie?
  • Jak korzystać z urlopu uzupełniającego?
  • Ile urlopu wypoczynkowego przysługuje nauczycielom szkół nieferyjnych?
  • Którym nauczycielom przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego "na żądanie"?
  • Kiedy dyrektor szkoły może zobowiązać nauczyciela do pracy w wakacje, a kiedy może odwołać go z urlopu?
  • Jak w praktyce kształtują się prawa nauczycieli związane z urlopem wypoczynkowym w zależności od miejsca pracy
Zasady organizacji zajęć socjoterapeutycznych

Dostosować niedostosowanych – jak organizować zajęcia socjoterapeutyczne

Zajęcia socjoterapeutyczne są skierowane do uczniów przejawiających trudności w funkcjonowaniu oraz wykazujących potrzebę wspierania w sferze rozwoju intelektualnego i duchowego. Co do zasady są to zajęcia dla uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym. W artykule wyjaśniamy, jak i dla kogo należy organizować zajęcia socjoterapeutyczne w szkole.

Socjoterapia jest metodą łagodzenia i eliminowania negatywnych obyczajów w zachowaniach społecznych w okresie dorastania. Służy kompensacji pewnych zaburzeń zachowania dzieci i młodzieży w toku spotkań grupowych. Zajęcia socjoterapeutyczne zakładają wykorzystanie czynników społecznego oddziaływania i rozwijanie relacji interpersonalnych. Mają cele terapeutyczne, edukacyjne i rozwojowe. Ponadto rozwijają właściwości psychiczne, pozwalając lepiej zrozumieć siebie i innych. Zajęcia opierają się na założeniu, że dostarczenie odpowiednio zorganizowanych doświadczeń społecznych może wywołać zmianę patologicznych wzorców zachowań dzieci i młodzieży. Programy socjoterapeutyczne wskazują kierunki pracy z dziećmi także w środowisku szkolnym.
Socjoterapia służy rozwiązywaniu problemów dotyczących:
  • trudności adaptacyjnych – lęk przed kontaktem, obowiązkami,
  • trudności w nauce,
  • lęku przed przekazywaniem własnej wiedzy – udzielanie odpowiedzi ustnej,
  • nieśmiałości w kontaktach społecznych,
  • wysokiego napięcia emocjonalnego,
  • zachowania agresywnego,
  • niskiego poczucia własnej wartości,
  • rozwiązywania konfliktów,
  • fobii szkolnej,
  • nadpobudliwości psychoruchowej.
Jan, lat 7, wychowywany w rodzinie pełnej, ma młodszego brata. Od kiedy rozpoczął naukę szkolną, dało się zauważyć złożone opóźnienia rozwojowe w postaci błędnej percepcji wzrokowo-słuchowej. Często nie odpowiadał na skierowane do niego pytania zadane przez nauczyciela. Był nieufny w kontakcie, nie rozmawiał z rówieśnikami ani z nauczycielami. Początkowo nawet wykazywał postawę agresywną. Zdarzały się ataki nagłego przeraźliwego płaczu. W klasie nie jest lubiany i akceptowany.
Obcokrajowiec w szkole organizacja nauczania dla ucznia niemówiącego po polsku

Sam w nowym otoczeniu – trudności ucznia przybywającego z zagranicy oraz sposoby ich pokonywania

Dzieci uchodźców, imigrantów oraz Polaków powracających do kraju w polskiej szkole mierzą się z szeregiem trudności adaptacyjnych. Sytuacja każdego ucznia może być inna, zwykle warunkuje ją stopień znajomości języka polskiego. O ile nie budzi wątpliwości konieczność zapewnienia im bezpłatnej nauki języka polskiego czy zorganizowania dodatkowych zajęć wyrównawczych, o tyle często zadawanym pytaniem jest to, jak pomóc im przezwyciężyć poczucie wyobcowania, niepewności i zagrożenia? W artykule omówiono najczęściej występujące trudności adaptacyjne związane z wcześniejszym kształceniem w innym kraju. Wskazano również, jakie działania skierowane do ucznia powinien podjąć dyrektor szkoły i jak zorganizować pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole ze względu na trudności adaptacyjne.

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jakie trudności adaptacyjne mogą pojawić się u ucznia przybywającego z zagranicy?
  • Jakie kroki powinna podjąć szkoła po przyjęciu ucznia zagranicznego?
  • Jakie informacje należy uzyskać podczas wywiadu z rodzicami/opiekunami prawnymi ucznia zagranicznego?
  • Jakie są zadania zespołu nauczycieli powołanego w celu wsparcia ucznia zagranicznego?
  • Jakie formy wsparcia językowego i wyrównywania różnic programowych są przewidziane dla uczniów przybywających z zagranicy?
  • Jakie rodzaje pomocy psychologiczno-pedagogicznej są udzielane w szkole uczniowi zagranicznemu?
  • Jakie są mocne strony i pozytywny wkład obcokrajowca w życie społeczności szkolnej?
Sprawdź inne serwisy