Zbliżające się Święto Zmarłych to czas, w którym w głowach dzieci pojawia się wiele trudnych pytań, na które dorośli nie zawsze potrafią odpowiedzieć. Temat śmierci, utraty bliskich osób, dbania o ich pamięć niesie ze sobą silne emocje, z którymi niektórzy próbują poradzić sobie unikając rozmowy. Jednak strata to naturalny fragment życia człowieka, nie da się od niej uciec – jedyne, co można zrobić, to ją oswoić.
Oswajanie tematu śmierci ma różne oblicza. Od kilku lat w Polsce tuż przed smutnym, pełnym zadumy Świętem Zmarłych funkcjonuje wesołe, przaśne Halloween. W przedszkolach i szkołach drąży się dynie, organizuje się bale, w czasie których dzieci tańczą i biegają w strojach kościotrupów, wiedźm, wampirów. Mimo krytyki tradycjonalistów, przerażonych upowszechnieniem zachodnich zwyczajów, Halloween ma się coraz lepiej, a chcąc, czy nie chcąc Polacy otwierają swoje drzwi na hasło „cukierek albo psikus”. Jak to właściwie się stało? Wszystko, co związane ze śmiercią niesie ze sobą smutek i niepewność. Brak jednoznacznej odpowiedzi na to, co dzieje się po odejściu z tego świata męczy wszystkich – zwłaszcza dzieci, dla których temat przemijania jest czymś abstrakcyjnym i przerażającym. Od tysięcy lat człowiek materializuje swoje lęki w wytworach wyobraźni – opowiada o strasznych stworzeniach wstających zza grobu, tworzy postaci takie jak duchy, wampiry, nieśmiertelne czarownice, zombie i wiele innych, które reprezentują świat pośmiertny. Nie są już tak nieznane – wiadomo, jak wyglądają, jakie mają zwyczaje, czego można się po nich spodziewać.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- W jaki sposób dzieci oswajają się z tematyką śmierci?
- Od jakiego wieku dziecko rozumie, czym jest śmierć?
- Dlaczego dzieci obwiniają się o śmierć najbliższych?
- Jak pomóc dziecku w przeżywaniu straty po śmierci kogoś bliskiego?
